TILBURG – Op deze speciale zondag, want het was immers een zéér zonnige vaderdag, verzamelde zich vijf Elhatrideelnemers zich in het sportcomplex Drieburgt te Tilburg voor een vanencompetitie. Deze vanencompetitie kenmerkt zich door haar laagdrempeligheid en staat volledig in het teken om de deelnemers wedstrijdervaring op te laten doen. Er wordt daarom niet gestreden om een 1e of 2e plek maar om punten en vaantjes die je meeneemt naar de volgende wedstrijd. Een soort airmiles voor karate.
Onder begeleiding van coach Matty mochten Dirkje Passon, Kodai Senthivel, Momoko Ishuin, Nigel Kemper en Stijn Pleumeekers hun kata’s tonen op de mat. Voor Nigel en Momoko was dit het eerste vanentoernooi. Door de opzet van het toernooi mocht iedereen 4 partijen lopen en gezien de oplopende temperatuur was dit een hele uitdaging.
Na de openingsceremonie moest het team even wachten. Genoeg tijd om de kata’s te oefenen en de sterke en zwakke punten van de kata’s te bespreken. Daarna mochten Kodai en Nigel hun kunsten tegelijkertijd op twee verschillende matten vertonen. Kodai liet afwisselend een Heian Shodan en Heian Niddan zien. Hij paste zijn verkregen tips meteen toe en wist daardoor elke ronde te winnen (eindresultaat: 90 punten).
Ook Nigel had goed geluisterd. Hij begon mooi met een Heian Niddan en wist de eerste ronde te winnen. Dit smaakte naar meer. Nigel zette een goede Heian Sandan neer en won ook de 2e ronde. De 3e ronde werd makkelijk met een Heian Niddan gewonnen maar de laatste tegenstander was net een maatje te groot voor Nigel. Alhoewel zijn Heian Sandan beter was dan de vorige moest hij zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander (eindresultaat: 80 punten).
Na een uurtje wachten was Dirkje aan de beurt. Zij won de 1e partij met een moeizame Heian Godan. Ze was niet tevreden over deze uitvoering en vastberaden om het beter te doen. En dit deed ze door de 2e en 3e partij steeds beter te lopen met winst als gevolg. Het 3 keer snel achter elkaar lopen vergde wel veel van haar geblesseerde knie. Hierdoor besloot zij om geen Heian Sandan te lopen maar te blijven bij Heian Godan. Helaas verloor zij, ondanks de goed gelopen kata, net de laatste partij waarbij ze een eindscore haalde van 80 punten.
Terwijl Dirkje haar laatste partij moest lopen, mocht Stijn zijn eerste kata laten zien. Stijn opende zijn wedstrijd met een voorzichtige Heian Sandan…bang voor zijn geblesseerde pols. De angst was echter onterecht met verlies als gevolg. Stijn herpakte zich en ging voluit met een Heian Godan. De Heian Godans leverde hem winst op voor de 2e en 3e ronde. In de laatste ronde liep Stijn een hele goede Heian Shodan maar had zijn tegenstander net iets meer energie over voor dat kleine beetje extra. Hiermee kwam Stijn op een mooi resultaat uit van 70 punten.
Niet veel later mocht Momoko starten voor haar allereerste toernooi in Nederland. Omdat de groepen werden ingedeeld op band en niet op leeftijd, moet Momoko tegen een aantal hele grote kerels lopen. Hierdoor was de krachtverhouding scheef waardoor Momoko de 1e en 2e ronden verloor. Dit ondanks de goed gelopen Heian Godan en Heian Sandan. Na enkele tips van Coach Matty en Dirkje wist ze toch de rest van de partijen te winnen met een Heian Godan. Ze kreeg na de wedstrijd nog persoonlijke complimenten van de scheidsrechters dat ze ondanks het verschil in leeftijd en kracht toch zo goed gelopen heeft (eindresultaat: 70 punten).
Alle vijf de deelnemers lieten vandaag zien dat ze goed kunnen luisteren. Niet alleen naar de coach maar ook naar elkaar…en veel belangrijker naar zichzelf. Iedereen wist meteen wat niet goed liep en wat er verbeterd moest worden. En dan werd dat ook gedaan. Zonder enige uitzondering werd elke ronde de kata steeds beter uitgevoerd. Het mocht dan niet altijd verzilverd worden in punten maar elke verbetering die je doet is winst voor jezelf…..en dat pakt niemand je meer af.